| Taqvo | Дата: Суббота, 05.01.2013, 10:23 | Сообщение # 1 |
 Олтин тож сохиби
Группа: Sayt boshqaruvchisi
Сообщений: 136
Статус: O'chig
| Нуҳ алайҳиссалом замонида инсонларнинг умри узун бўлган экан. 800-1000 йил умр сурар эканлар. Бир аёлнинг ўғли вафот этибди. Бу аёл қаттиқ қайғуриб, йиғлабди. Қўшни аёллардан бири айтибди: - Нимага бунча йиғлайсан. Аллоҳу таолонинг тақдири шундай экан. - Албатта шундай. Мен унга йиғламаяпман. - Унда нимага йиғлаяпсан? - Болам кўп яшамади деб, оналик шафқатим билан йиғлаяпман. - Боланг неча ёшда эди? - 275 ёшда эди. - Агар сен бунга йиғлайдиган бўлсанг, охир замонда келадиган уммат нима қилсин, умрлари 50-60 йил бўлади. - Жиддий айтяпсанми? - Албатта. - Аллоҳ, Аллоҳ, улар уй ҳам қурадими? - Ҳа, яна битта эмас, бир нечта уй қурар эканлар. - Мен уларнинг ўрнида бўлсам, чодиримнинг қозиғини ҳам ўзгартирмасдим
|
| |
| |
