Бир гуруҳ мусулмон аёллар пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васалламни зиёрат қилгани келишди.

- Эй Аллоҳнинг расули, эркаклар доимо сизнинг ёнингизда қиёматли суҳбатларингизни танглайдилар. Аммо биз аёллар бундан маҳруммиз. Эркаклар суҳбатингиздан баҳра оладилар, биз эса, қуруқ қолганмиз. Биз учун ҳам бир кунни тайин этсангиз ва бизга ҳам динимизни ўргатсангиз, - дедилар. Аёлларнинг бу таклифи маъқул кўрилди.

- Фалон куни фалончи аёлнинг уйига тўпланинглар, - дедилар.
Ўша куни келгач, Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи васаллам айтилган ерга бордилар, аёлларга ўз вазифалари хусусида маъруза қилдилар. Суҳбат мабойнида уларга сабрли бўлишни тавсия этдилар.

- Ичингиздан бирингиз мабодо учта фарзандингиз оламдан ўтган бўлса-ю, бунинг аламларига сабр этган бўлсангиз, бу сабрингиз учун жаҳаннамдан тўсувчи бир парда бўлади, - дедилар.

Аёлларнинг бири сўради:

- Иккита фарзандидан айрилган бўлса-чи?

- Унга ҳам шундай, - деб жавоб қилдилар Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам. Эшитиб ўтирганлар фарзанд сони эмас, балки кўрсатилган сабр-тоқат муҳим эканини тушуниб етдилар.

Суҳбатлари узун бўлмади. Зеро, Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам кўп гапиришни ёқтирмас эдилар. Аммо "келиши билан кетиши бир бўлди” дейишларига ҳам ўрин қолмадилар. Чунки ким билан суҳбат қилмасинлар, уни зериктириб қўймаслик, қалбини, руҳини қондириш каби мақсадлар у зотнинг асосий мақсадлардан бири эди. Бевақт, беўрин, маъносиз гаплар гапириш табиатларига зид ишлардандир. Чанқаган тўпроқ сувга қандай муҳтож бўлса, тингловчилар ҳам суҳбатга шунлай бир эҳтиёжлари борлигини сезмагунча бирон бир маъруза қилишни тўғри деб билмасдилар, аммо таблиғ этилиши лозим бўлган ҳақиқат бўлса, аввал тингловчиларнинг етарли диққат назарларини ўзларига жалб қилиб, кейин асл масалани тушунтирардилар.

Ҳар хил ишлов бериш учун темирни аввал қиздириб олиш лозим бўлганидек.
Дарҳақиқат, Расули Кибриё саллаллоҳу алайҳи васаллам жаноблари аёлларга: "Сизларга ҳам англатмоқчи бўлган нарсаларим бор”, деб уларни бир ерга тўплаб маъруза қилишлари ҳам мумкин эди. Аммо лекин уларнинг бундай суҳбатларга ичдан эҳтиёж сезишлари ва маданий бир жасорат ила келиб шундай истаклари борлигини ўз оғизлари билан арз этишлари муҳим эди. Чунки Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай суҳбатларгина кўпроқ фойдали бўлишига ишончлари комил эди.

Бундан буён Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам ҳафтанинг маълум кунларида аёлларга хусусий маърузалар қиладилар, аёллар ҳам Набий Акрам саллаллоҳу алайҳи васалламнинг фақат ўзлари учун қиладиган бундай маърузаларини тинглашга мушарраф бўладилар.
"Саодат асри қиссалари” китобидан http://muslima.uz/